Zdjęcie Roku
Zwycięskie zdjęcia oraz projekty rywalizowały o podium ze ponad 60 tys. obrazów przesłanych przez 3851 fotografów z całego świata i zostały wybrane z grona finalistów regionalnych, których nazwiska poznaliśmy już na początku kwietnia.
Tytuł World Press Photo of the Bear wędruje to reprezentowanego przez agencję Reuters fotografa Mohammeda Salema, który od lat dokumentuje napięcia na linii Izrael-Palestyna. Wybór tegorocznego Zdjęcia Roku jest szczególny, bo nawiązuje nie tylko do jednych z najtragiczniejszych wydarzeń minionych miesięcy, ale także do zawodu fotoreportera w ogóle.
Według Komitetu Ochrony Dziennikarzy pracownicy mediów, którzy zginęli na całym świecie w 2023 roku, zginęli w wojnie Izrael-Gaza, co czyni ten rok jednym z najbardziej śmiercionośnych w historii. Od początku wojny potwierdzono śmierć 95 dziennikarzy i pracowników mediów: 90 Palestyńczyków, 2 Izraelczyków i 3 Libańczyków.
Fotograf opisuje to zdjęcie, zrobione zaledwie kilka dni po narodzinach jego własnego dziecka, jako smutne podsumowanie sensu tego, co działo się w Strefie Gazy. Zdjęcia przedstawia Inas Abu Maamar (36) tulącą ciało swojej siostrzenicy Saly (5), która zginęła wraz z matką i siostrą, gdy izraelska rakieta uderzyła w ich dom w Khan Younis.
Jury skomentowało, że zdjęcie zostało skomponowane z troską i szacunkiem, oferując jednocześnie metaforyczne i dosłowne spojrzenie na niewyobrażalną stratę. Fotograf ten został nagrodzony za ten sam temat ponad dziesięć lat temu
Reportaż roku
Tytuł World Press Photo Story of the Year otrzymał cykl południowoafrykańskiego reportera Lee-Ann Olwage’a, który zwrócił swój obiektyw w stronę problemu demencji na Madagaskarze. Na Madagaskarze brak świadomości społecznej na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane.
Jury skomentowało: „Ta historia porusza uniwersalny problem zdrowotny przez pryzmat rodziny i opieki. Wybrane zdjęcia są skomponowane z ciepłem i czułością, przypominając widzom o miłości i bliskości niezbędnej w czasach wojny i agresji na całym świecie”.
Ta historia jest częścią dłuższej pracy Olwage na temat demencji.
Fara i jej córka Odliatemix leżą na łóżku, które dzielą z tatą Paulem. Fara jest jedynym żywicielem trzyosobowej rodziny. Tylko jedna organizacja na Madagaskarze, Masoandro Mody, zapewnia wsparcie i szkolenia członkom rodzin osób żyjących z demencją. Antananarywa, Madagaskar, 12 marca 2023 r.
Najlepszy projekty długoterminowy
Migrant spaceruje po szczycie pociągu towarowego znanego jako „Bestia”. Migranci i osoby ubiegające się o azyl, którym brakuje środków finansowych na opłacenie przemytnika, często uciekają się do korzystania z pociągów towarowych, aby dotrzeć do granicy Stanów Zjednoczonych. Ten środek transportu jest bardzo niebezpieczny; na przestrzeni lat setki osób spadło na tory i zginęło lub zostało rannych. Piedras Negras, Meksyk, 8 października 2023 r.
Nagroda World Press Photo Long-Term Project Award wędruje do wenezuelskiego fotografa Alejandro Cegarry, który dokumentuje przez ostatnich 6 lat dokumentuje efekty zmian w polityce migracyjnej Meksyku.
Rodzina De Coto pozuje do portretu na pokładzie „Bestii” podczas podróży do Ciudad Juarez. Zdjęcie zostało zrobione trzy dni przed wygaśnięciem Title 42, amerykańskiego środka zapobiegawczego COVID-19, który w efekcie umożliwił deportację migrantów bez rozpatrywania wniosków o azyl. Od 2020 r. amerykańskie służby celne i graniczne wydaliły ponad dwa miliony migrantów na podstawie tego rozporządzenia. Samalayuca, Meksyk, 8 maja 2023 r.
Rodzina De Coto pozuje do portretu na pokładzie „Bestii” podczas podróży do Ciudad Juarez. Zdjęcie zostało zrobione trzy dni przed wygaśnięciem Title 42, amerykańskiego środka zapobiegawczego COVID-19, który w efekcie umożliwił deportację migrantów bez rozpatrywania wniosków o azyl. Od 2020 r. amerykańskie służby celne i graniczne wydaliły ponad dwa miliony migrantów na podstawie tego rozporządzenia. Samalayuca, Meksyk, 8 maja 2023 r.
Od 2019 r. polityka imigracyjna Meksyku przeszła znaczącą zmianę, przekształcając się z kraju historycznie otwartego na migrantów i osoby ubiegające się o azyl w kraj, który egzekwuje rygorystyczną politykę imigracyjną. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach.
Migranci używają stworzone własnoręcznie drabiny, aby wspiąć się na fragment muru granicznego z pomocą przemytnika. Ciudad Juárez, Meksyk, 1 kwietnia 2021 r.
Meksykańscy celnicy sprawdzają „Bestię” pod kątem imigrantów i osób ubiegających się o azyl, próbując zmniejszyć napływ migrantów w kierunku granicy ze Stanami Zjednoczonymi. Samalayuca, Meksyk, 13 maja 2023 r.
Osoby ubiegające się o azyl czekają przed bramą Meksykańskiej Komisji ds. Pomocy Uchodźcom (COMAR) na przesłuchanie, które pozwoli im uzyskać wizę humanitarną na pobyt w Meksyku lub podróż przez kraj do Stanów Zjednoczonych. COMAR został oskarżony o korupcję i opóźnianie zatwierdzania wiz humanitarnych. Tapachula, Meksyk, 18 czerwca 2019 r.
Carlos Mendoza, migrant z Wenezueli, przekracza rzekę Rio Grande, aby ubiegać się o azyl w Stanach Zjednoczonych. Piedras Negras, Meksyk, 7 października 2023 r.
Ever Sosa (w środku) niesie na ramionach swoją córkę, gdy przeprawiają się przez rzekę Suchiate z Gwatemali do Meksyku, dołączając do karawany 3000 migrantów i osób ubiegających się o azyl próbujących dostać się do Stanów Zjednoczonych. W 2019 r. Meksyk przyznał wizy humanitarne dla podobnej karawany, ale do 2020 r. polityka uległa zmianie, wzywając do likwidacji każdej karawany. W związku z tym tysiące osób zostało zmuszonych do przekroczenia granicy wpław, zamiast korzystać z międzynarodowego mostu Dr. Rodolfo Robles. Ciudad Hidalgo, Meksyk, 20 stycznia 2023 r.
Czerpiąc z własnego doświadczenia migracji z Wenezueli, fotograf rozpoczął realizację tego projektu w 2018 roku. Jury uznało, że pozycja tego fotografa jako migranta zapewnia wrażliwą, skoncentrowaną na człowieku perspektywę, która koncentruje się na sprawczości i odporności migrantów.
Najlepszy projekt Multimedialny
Laureatką nagrody World Press Photo Open Format Award, nagradzającej projekty oparte o media mieszane została Ukrainka Julia Kochetova, która w oryginalny sposób dokumentuje wojnę na Ukrainie.
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Projekt ten łączy obrazy fotograficzne z poezją, klipami audio i muzyką we współpracy z ukraińskim ilustratorem i DJ-em. Materiał w jego pełnej formie możecie obejrzeć na stronie kochetova.rocks.