Kiedyś wydawało mi się, że poznawanie klasyków to strata czasu. Czytałem biografie, przeglądałem życiorysy artystów na tzw wyrywki. Miałem wrażenie, że zupełnie nie jest mi to potrzebnie i że w żaden sposób nie mogę skorzystać z tych informacji.
W tym momencie chyba nareszcie dojrzałem, by dowiedzieć się czegoś więcej o artystach, których podziwiam. Nie tylko ich zdjęcia budzą dzisiaj moją ciekawość. Oczywiście ten proces poznawczy wymagał ode mnie dużo pracy, cierpliwości i czasu.
Po poznaniu osobowości kilku fotografów, puzzle zaczęły wskakiwać na swoje miejsca. Im więcej oglądałem albumów ulubionych fotografów i im więcej dowiadywałem się na temat ich twórczości, tym większy widziałem sens w ich fotograficznym procesie. Doszedłem do wniosku, że osobowość fotografów niezwykle współgra z efektami ich twórczości. Nikt inny nie mógłby zrobić takich zdjęć, jak właśnie ten fotograf. Właśnie ze względu na to, kim jest i jaką ma osobowość.
Dzisiaj przeżycia twórców interesują mnie równie mocno, co twórczość. Z ciekawością dowiaduję się, jak widzieli fotografię i co napędzało ich do patrzenia w taki, a nie inni sposób. Wiele z ich słów mocno ze mną rezonuje.
Richard Avedon: portrecista dusz
Portretował przyjaciół: Marilyn Monroe i Martina Luthera Kinga, zrewolucjonizował sesje mody, pozwalając modelkom na emocje i ruch, pokazywał prawdę o człowieku. – Jeśli któregoś dnia nie fotografuję, to jakbym się nie obudził – mówił twórca nazwany przez „New York Times” najsłynniejszym fotografem świata.
My portraits are more about me than they are about the people I photograph.
Geniusz fotografii? Wizjoner z piekła rodem?
Zwykły skandalista?
Helmut Newton, właśc. Helmut Neustädter (ur. 31 października 1920 w Berlinie , zm. 23 stycznia 2004 w USA, niemiecko-australijski fotograf mody. Zasłynął przede wszystkim z kobiecych aktów. Na jego zdjęciach kobiety prezentowały się jako silne, pewne siebie i wręcz wyniosłe. Cierpiał na daltonizm dlatego w większości tworzył czarno-białe fotografie, które były znacznie bardziej sugestywne od kolorowych zdjęć. Uważany za twórcę „porno chic” – stylu fotografii przepełnionego erotyzmem, nagością i perwersją.
I hate good taste. It's the worst thing that can happen to a creative person.
Geniusz fotografii? Wizjoner z piekła rodem? Zwykły skandalista? Kim był Helmut Newton, autor kultowych, przesiąkniętych erotyzmem kobiecych aktów? Sposób, w 
jaki portretował kobiety, nadal prowokuje do pytania: czy były one podmiotami, czy przedmiotami?
Łączył sprzeczności. Romantyzm z perwersją, fantazję z realizmem, modę i reklamę ze sztuką. Przepustkę do sławy dała mu fotografia mody. Jego prace charakteryzowały się indywidualnym, niepodrabialnym stylem, łączącym glamour z zepsuciem. Prowokował. Na wielu fotografiach podkreślał różnice między płciami. Był oskarżany o mizoginię, z drugiej strony niektóre feministki uwielbiały to, że pokazywał kobiety silne i dominujące. Jego zdjęcia publikowały najważniejsze magazyny modowe, przede wszystkim Vogue (brytyjska, francuska, amerykańska, niemiecka, australijska edycja magazynu), Harper’s Bazaar, ale również Stern czy Playboy.
Photography is 10% inspiration and 90% moving furniture.
Słynny , a przede wszystkim kontrowersyjny fotograf. Już od wczesnej młodości interesowały go wyłącznie kobiety i fotografia. Nie rozstawał się z aparatem, odkąd ukończył 12 lat, lecz posądzany o brak talentu oraz – nie bez przyczyny – lenistwo i skłonności do niesubordynacji długo nie potrafił zaistnieć w świecie show biznesu. Przełom nastąpił w 1961 roku, kiedy rozpoczął współpracę z francuską edycją „Vouge’a”. Połączył dwie życiowe pasje i jako autor prowokacyjnych aktów kobiecych zdobył sławę oraz fortunę. Newton, chimeryczny ekshibicjonista o skłonnościach do narcyzmu i perwersji, kosmopolita i człowiek o niezwykłej intuicji artystycznej, robi ze swej biografii iście holywoodzką kreację. Seks, kariera, małżeństwo, skandale towarzyskie, moda i polityka, ale nade wszystko sztuka – takimi drogami biegnie życie fotografa, który zrewolucjonizował spojrzenie na nagie ciało kobiety.
ANNIE LEIBOVITZ – CIEKAWOSTKI Z ŻYCIA NAJSŁYNNIEJSZEJ FOTOGRAFKI GWIAZD
Amerykańska fotografka, portrecistka, wielokrotnie nagradzana najbardziej prestiżowymi nagrodami dla fotografów, między innymi przez ASME na miano Fotografa Roku, otrzymała nagrody International Center of Photography, a także Nagrodę Grammy, Kelly i Clio.
W 1970 roku, Leibovitz złożyła podanie o pracę w nowym czasopiśmie rockowym „Rolling Stone”. Wydawca pisma Jann Wenner, na którym młoda fotograf zrobiła wielkie wrażenie swoim portfolio, zaproponował jej stanowisko głównego fotografa. W 1973 awansowała na stanowisko dyrektora fotograficznego i sprawowała tę funkcję do 1983 roku. Od roku 1983, pracowała dla „Vanity Fair” jako niezależny fotograf. W tym samym roku odbyła się jej pierwsza wystawa zdjęć, jak również wydała swoją pierwszą książkę. W latach 80. jej zdjęcia zaczęły się pojawiać w wielu znanych amerykańskich gazetach jak między innymi Time, Newsweek, New York Times, Life oraz europejskich: Paris Match, London Independent Magazine, Stern.
Wśród fotografowanych przez Leibovitz osób znalazły się między innymi takie gwiazdy jak John Lennon i Yoko Ono, Michael Jackson, William S. Burroughs, Andy Warhol, Whoopi Goldberg, Meryl Streep. Robiła też zdjęcia dokumentalne, np. z Sarajewa. Przygotowywała kalendarz Pirelli na rok 2000.
I'm more interested in being good than being famous.
A thing that you see in my pictures is that I was not afraid to fall in love with these people.
"Myśl to forma odczuwania" Susan Sontag
Photographing a cake can be art.
Irving Penn
96 lat temu, 16 czerwca 1917 roku, urodził się Irving Penn, amerykański fotograf (zm. 2009).
Amerykańskiemu mistrzowi obiektywu bez oporu pozowali najwięksi ludzie epoki, genialni artyści wszelkich dyscyplin (m.in. Picasso, Dali, Strawiński, Pinter, Piaf) oraz top modelki. W przeciwieństwie do innych fotografów mody nie starał się ożywiać zdjęć ruchem, żywą gestykulacją, wyrazistą mimiką postaci. Uwielbiał statykę, swego rodzaju dostojeństwo, ponadczasową elegancję ruchu, sylwetki.
Wśród tysięcy zdjęć, jakie po sobie pozostawił, co najmniej 500 uchodzi za kanoniczne, w tym 160 okładek do „Vogue’a” i innych topowych magazynów.
Peter Lindbergh
Ludzie myślą, że ważne jest, aby uczyć się, pomagając wspaniałym fotografom. Mówię, że to duży błąd. Bądź szczęśliwy; po prostu ucz się od każdego małego faceta. Naucz się korzystać z aparatu – nic więcej nie potrzebujesz. Prawdziwej umiejętności i tak nie można się nauczyć
I don't retouch anything
Niesamowity fotograf z absolutnie niepowtarzalnym podejściem do fashion foto, które jest mi przecież szczególnie bliskie. Mimo tego, że pracuje on w modowej branży, w swoich zdjęciach stawia przede wszystkim na to, aby pokazać osobowość kobiety, jej charakter i niepowtarzalną charyzmę. Ubrania i inne elementy stylizacji pełnią jedynie rolę rekwizytów. Lindberg stara się wydobyć to, co w kobiecie najlepsze i pokazać, że to w naturalności leży jej prawdziwe piękno.
Nic dziwnego, że już po raz kolejny znane marki odzieżowe angażują go w przygotowanie dla nich zdjęć reklamowych swoich kolekcji.
